thuis.

Ik ben terug! dat komt best wel uit de lucht vallen gezien het vorige bericht, toen ik nog twee weken te gaan had.. wat kan ik zeggen: de laatste weken zijn gevlogen!
De Panchasseetrek met Robin, Hoshi en Sora was.. hmm.. een ervaring. Ik heb voor de vierde keer besloten dat ik gewoon echt, echt niet van bergbeklimmen houd. Help me alsjeblieft herinneren als ik ooit nog zoiets van plan ben! Het omhooglopen de eerste dag was erg zwaar. Robin en ik bleven maar tegen Hoshi zeggen: 'and you promised: no stairs! so what do you call this?!' Na een tijdje begon te regenen, wat niemand had zien aankomen, dus we liepen in t-shirtje met dunne broek blauw te bekken. Onderweg kreeg iedereen, behalve Robin, met bloedzuigers te maken- die zijn trouwens best klein! En je voelt er niks van, maar achteraf bloed je gewoon als een rund; ik heb het wel een halfuur moeten stelpen. :o Eenmaal aangekomen zijn we in bed gedoken, de hele nacht heeft het geregend dat het goot en dus konden we de ochtend erop niet verder omhoogklimmen naar de tempels, dus zijn we van ellende gelijk maar weer naar beneden gelopen, om de bus naar Pokhara te pakken. Whaha achteraf heb ik wel genoten van het hele verhaal..
De drie dagen erop heb ik nog gekayakt, ik zou er hele verhalen over kunnen schrijven (hoe vaak ik ben omgevallen, dat een peddel was gebroken en we dus met een halve peddel doormoesten, dat ik heb leren terugdraaien als ik kopje onder ging), maar eigenlijk heb ik daar niet zo veel zin in. Het lijkt al weer zo lang geleden! Ik heb in ieder geval genoten van de drie dagen, maar was ook wel blij toen ik weer in de bus naar Kathmandu zat, vorige week disndag, op weg naar Robin en Adam.
In Kathmandu hebben we niet zo veel gedaan, maar dat was heerlijk! En voor we het doorhadden, was het alweer maandag! Om 4 uur s ochtends een taxi gezocht, voor de zekerheid 2 uur te vroeg, want later op de dag zou er een strike zijn en dan rijdt er niks meer. Gelukkig waren we ruim op tijd op het vliegveld en de hele vlucht is eigenlijk goed verlopen. Wonder boven wonder heb ik geen vluchten gemist of iets vergeten in verband met de bagage; ik heb nog nooit zo soepel gereisd!

En nu ben ik ineens alweer 2,5e dag in Nederland! Ik heb alweer hagelslag gegeten, warm gedoucht, op een matras geslapen en snel geïnternet! Vanochtend heb ik zelfs een beetje nieuwe kleren gekocht, want het meeste is achtergebleven in Nepal; het viel van ellende (4,5e maand handwasjes) helemaal uit elkaar. Het wennen gaat trouwens verbazingwekkend snel, alleen blijf ik constant schrikken van hoe zacht het matras is, en aan de bananen kan ik ook maar niet wennen. Weten jullie wel hoe groot die hier zijn?! Ik had niet eens door dat die in Nepal zo veel kleiner waren, maar ik blijf maar vragen: is dit een normale maat in nederland? waren ze niet altijd kleiner? deze is écht groter dan gemiddeld, toch? XD de bananen dus..

Hoe dan ook. Nu ik weer in Nederland ben, kan ik jullie weer gaan zien! Ik ben luisvrij! So no worries. Ik hoop jullie gauw ergens in Woerden of Utrecht te zien, dan kan ik eindelijk echt vertellen in plaats van die verhalen op deze site.

Dankjulliewel voor alle interesse!
liefs!